سرگروه حلقه ی صالحین :محمد رضا غفاری

اعضا گروه حلقه ی صالحین شهرستان بشرویه

راه هاي به دست آوردن روزي

معیار گستردگی و تنگی روزی:

هرگز نباید تصور کرد که وسعت رزق دلیل بر محبت خداوند و یا تنگی معشیت دلیل بر خشم و غضب او است، زیرا خداوندگاه انسان را به وسعت روزی آزمایش می‌کند و اموال سرشاری در اختیارش قرار می دهد و گاه با تنگی معیشت میزان مقاومت و پایمردی او را روشن می‌سازد و آنها را از این طریق پرورش می‌دهد.(۸)
سرمایه و ثروت، گاهی زمینه ساز فساد و گناه می شود، زیرا وقتی انسان‌ها خود را بی نیاز از خداوند می‌بینند، طغیان می کنند. «إن الانسان لیطغی أن رءاه استغنی؛ همانا انسان طغیان می‌کند، زیرا خود را بی نیاز می‌بیند، گاهی ثروت مایه بلا و عذاب جان صاحبان آن‌هاست و هر گونه آرامش واستراحت را از آنها می‌گیرد. چنانچه قرآن کریم در این باره می فرماید :
«فلا تعجبک اموالهم و لا اولادهم انما یریدالله لیعذبهم بها فی الحیاه الدنیا و تزهق انفسهم و هم کافرون». (۹)
فزونی اموال و اولاد آنها تو را در شگفت فرو نبرد، خدا خواهد آنان را به این وسیله در زندگی دنیا مجازات کند و در حال کفر بمیراند. در جایی دیگر خداوند در قرآن کریم می‌فرماید‌:
«ایحسبون انما نمدهم به من مال و بنین نسارع لهم فی الخیرات بل لا یشعرون)) (۱۰)
آیا آنان چنین می‌پندارند که امـوال و فرزنـدانی را که به آنها دادیـم برای ایـن است که درهـای خیـرات را به رویـشان بگشائیـم، چنین نیـست آنهـا نمی فهمند».

نقش تلاش انسان‌ها در تقدیر روزی:

نباید از آیاتی که در زمینه ی تقدیر و اندازه گیری روزی به وسیله ی پروردگار آمده چنین استنباط کرد که تلاش‌ها و کوشش‌ها نقشی در این زمینه ندارند و این‌ها را بهانه‌ی تنبلی و فرار از زیر بار مسئولیت‌ها و مجاهدت‌ها در مقیاس فرد و اجتماع قرار داد، که این پندار بر ضد آیات فراوانی از قرآن مجید است که سعی و کوشش را معیار موفقیت‌ها شمرده است(۱۱).
همانگونه که در آیات قرآن آمده است :
«لئن شکرتم لأزدینکم (۱۲)»
هرگاه شکر نعمت‌ها را به جا آوردید و آن را در مصرف واقعی صرف کنید، نعمت را بر شما افزون می کنم.
در جایی دیگر خداوند فرموده است که مردم باید همواره برای کسب روزی تلاش کنند:
«هو الذی جعل لکم الارض ذلولاً فامشوا فی مناکبها و کلوا من رزقه(۱۳)».
او کسی است که زمین را تسلیم و خاضع در برابر شما قرار داد تا بر پشت آن راه بروید و از رزق آن استفاده کنید.

قدرت خدا در روزی رسانی:

از امام علی (ع) پرسیدند : اگر در خانه ی مردی را به رویش ببندند روزی او از کجا خواهد آمد؟ فرمود: از آن جایی که مرگ او می آید(۱۴).
همانگونه که در آیه‌‌ی «إن الله هوالرزاق ذوالقوة المتین(۱۵) »؛همانا خداوند روزی دهنده و صاحب قدرت محکم است، آمده است.

خداوند روزی رسان:

از امام علی (ع) پرسیدند که چگونه خدا با فراوانی انسان‌ها به حسابشان رسیدگی می‌کند؟ حضرت پاسخ دادند :
آن چنان که با فراوانی آنان روزیشان می دهد! و باز پرسیدند: چگونه به حساب انسان‌ها رسیدگی می کند که او را نمی بینند؟ فرمود: همان گونه که آنان را روزی می‌دهد و او را نمی‌بینند(۱۶).
قرآن تأکید دارد که انسان‌ها روزی بخش خود را تنها خدا بدانند و از غیر او تقاضا نکنند و به دنبال این ایمان و توکل بر نیرو و تلاش و سعی خود متکی باشند همانگونه که در ذیل آیه‌ی: «هل من خالق غیرالله یرزقکم من السماء و الارض(۱۷)»
آیا خالقی غیر از خدا وجود دارد که شما را از آسمان و زمین روزی دهد.
«فابتغوا عندالله الرزق(۱۸)»تنها روزی را نزد خدا بجوئید.

معنای وسیع تر روزی:

روزی معنی وسیعی دارد که روزی های معنوی را نیز همانگونه که بیان کردیم در بردارد، بلکه روزی اصلی همین روزی معنوی است، در دعاها تعبیر به رزق در مورد روزی‌های معنوی بسیار به کار رفته است، در مورد حج می‌گوئیم‌: اللهم ارزقنی حج بیتک الحرام. در مورد توفیق اطاعت و دوری از معصیت آمده: اللهم ارزقنی توفیق الطاعه و بعد المعصیه(۱۹). در دعاهای روزه ماه مبارک رمضان می خوانیم:
« اللهم ارزقنی فیه طاعه الخاشعین»(۲۰).
هدف این است که با تمام تلاش ها و کوشش ها باز به روشنی می بینیم دست دیگری نیز در کار است که گاه نتیجه ی تلاش ها بر باد می رود و گاه به عکس، تا مردم فراموش نکنند در پشت عالم اسباب، دست قدرت« مسبب الاسباب» کار می کند.

ارزش تلاش برای روزی حلال:

طلب حلال در مقام جهاد:
اسلام کار را یک نوع جهاد در راه خدا می داند.
پیامبر اکرم (ص) فرمودند:«‌کسی که در راه کسب روزی حلال برای خانواده اش تلاش کند مجاهد و حرکت کننده در راه خداست»(۲۱).

کسب حلال و شرافت:

کار و تلاش مشروع برای کسب روزی حلال هر چه که باشد، باز موجب شرافت و کرامت انسان می شود و بهتر از آن است که انسان دست خویش را پیش از دیگران دراز کند و سربار آنان باشد.
پیامبر اکرم(ص) در این باره فرمودند: «اگر انسان هیزم را بر پشت خویش حمل کند، بهتر از آن است که دست گدائی پیش دیگران درازکند که معلوم نیست، چیزی به او بدهند یا ندهند ».

کسب حلال بهترین عبادت:

از دیدگاه پیشوایان معصوم علیهم السلام اگر نیت‌ها خالص باشد و کار از راه حلال صورت گیرد، همه کارهای انسان رنگ الهی به خود می گیرد و ارزشی غیر قابل وصف پیدا می‌کند.
رسول خدا (ص) می‌فرماید:«عبادت دارای هفتاد جزء است که با فضیلت‌ترین آنها طلب روزی حلال است»(۲۲).

عوامل رساننده و افزاینده روزی:

از دیدگاه معصومین عوامل فراوانی ذکر شده که باعث زیادشدن روزی می شود:
امام صادق فرمودند:من حسن بره اهل بیته زیدفی رزقـه»(۲۲) ؛هرکه باخـانـواده‌ی خود نیکوکار باشـد، روزیـش زیـادمی شود.
امام صادق(ع) در جایی دیگر فرمودند: « ان البر یزیده فی الرزق»(۲۳)؛ نیکوکاری، روزی را زیاد می‌کند.
امام علی(ع) فرمودند: «والعسر لیفسد الاخلاق، التَّسهل یدرالارزاق»)(۲۴)؛
سختگیری، اخلاق را تباه می‌کند، آسان گیری (براهل و عیال و معاملات) روزی‌ها را سرازیر می کند.
امام باقر(ع) فرمودند: « الزکاه تزید فی الرزق»(۲۵)؛ زکات دادن روزی را زیاد می کند.
امام علی در جایـی دیگر فرمـودند:«من حسنت نیتـه، زید فی رزقه»(۲۶)
هر که خـوش نیـت باشد، روزیـش زیـاد می‌شود.
پیامبر اکرم فرمودند :‌« صدقه زیاد بدهید، تاخداوند به شما روزی بدهد».(۲۷)

حکم کسب درآمد حلال:

رسول خدا(ص) فرمودند: «طلب الحلال فریضیة علی کل مسلم و مسلمة»(۲۸)؛ کسب درآمد حلال بر هر مرد و زن مسلمانی واجب است.
رسول خدا(ص) فرمودند: «طلب الحلال جهاد»(۲۹)؛ کار کردن برای کسب درآمد حلال جهاد است.

عوامل روزی بر:

امام باقر(ع) فرمودند : «ان العبد لیذنب الذنب فیزوی عنه الرزق»(۳۰)
بنده گناه می کند و به سبب آن روزی از او زده می شود.
دیدگاه پیامبر راجع به عاملی که روزی را از بین می برد این است که ایشان فرمودند:
«هرکه حقی از حقوق برادر مسلمان خود را پایمال کند، خداوند برکت روزی را بر او حرام گرداند مگر آن که توبه کند». (۳۱)
امام صادق(ع) فرمودند: «کثرهُ السحت یمحق الرزق» ؛ حرامخواری زیاد، روزی را می برد. (۳۲)

بهترین روزی:

بهترین روزی آن است که انسان را کفایت کند. از پیامبر خدا رسول اکرم (ص) روایت شده است:
«طوبی لمن أسلم و کان عیشه کفافاً»(۳۳) ؛ خوشا به حال کسی که مسلمان باشد و زندگیش به قدر کفاف.
رسول خدا فرمودند : «بهترین روزی آن است که به قدر کفایت باشد»(۳۴).

بسندگی به کفاف:

امام علی (ع) فرمودند:« آن کس که به اندازه کفاف بسنده کرد، به آسایش دست یافت و از زندگی آسان و خوشی برخوردار شد»(۳۵).
امام صادق(ع) فرمودند: «در انجیل آمده است که عیسی (ع) عرض کرد:«بار خدایا! صبح یک گرده‌ی نان جو، شب گرده‌ای دیگر مرا روزی فرما و بیش از این روزیم مده که دچار طغیان شوم»(۳۶).

پی نوشت ها :

۱- مهدی عزیزان، راز رزق، ص ۳۲٫
۲- همان.
۳- همان.
۴- مصطفی خمینی، تفسیرالقرآن الکریم، ج۲، ص ۴۴۹٫
۵-. محمد دشتی، نهج البلاغه، حکمت ۴۳۱٫
۶- سوره ی طه، آیه ۱۳۱٫
۷- سوره ی شوری، آیه ی ۲۷٫
۸- ناصر مکارم شیرازی و همکاران، تفسیر نمونه، ج ۲۰، ص ۳۷۳٫
۹- همان.
۱۰- سوره ی مؤمنون، آیه ی ۵۵ و ۵۶٫
۱۱- تفسیر نمونه، ج ۲۰، ص ۳۷۳٫
۱۲- سوره ابراهیم، آیه ۷٫
۱۳- سوره ملک، آیه ۱۵٫
۱۴- نهج البلاغه، حکمت ۳۵۶٫
۱۵ – سوره ذاریات، آیه ۵۸٫
۱۶- نهج البلاغه، حکمت ۳۰۰٫
۱۷- – سوره فاطر، آیه ۳٫
۱۸- سوره عنکبوت، آیه ۱۷٫
۱۹- تفسیر نمونه، ج ۲۰، ص ۳۷۴٫
۲۰- عباس قمی،‌ مفاتیح الجنان، دعای روزه روز ۱۵ ماه رمضان، ص ۳۴۵٫
۲۱- گشایش روزی، ص ۲۵
۲۲- محمدبن کلینی، الکافی، ج۵، ص ۷۸٫
۲۳- محمدباقر مجلسی، البحار، ج ۷۸، ص ۴۵۲٫
۲۴- همان، ج ۶۹، ص ۴۰۸٫
۲۵- عبدالواحد آمدی، عزر الحکم، ص ۸۰۲،
۲۶- البحار، ج ۹۶، ص ۱۴٫
۲۷- همان، ج ۱۰۳، ص ۲۱٫
۲۸- میزان الحکمه، ج ۵، ص ۲۰۵۹٫
۲۹- همان
۳۰- الکافی، ج ۲، ص
۳۱- کریم فیضی تبریزی، الامالی صدوق، ص
۳۲- کریم فیضی تبریزی، الامالی صدوق، ص
۳۳- الکافی، ج ۲، ص ۱۴۰
۳۴- البحار، ج۷۷، ص۱۶۸
۳۵- نهج البلاغه، حکمت ۳۷۱
۳۶- البحار، ج ۷۲، ص ۵۴٫

رزق حلال و راه‌های به دست آوردن آن

چکیده:
این مقاله با عنوان رزق حلال و راه‌های به دست آوردن آن طراحی شده است. رزق از دیدگاه معصومین و قرآن همان رزق حلال معرفی شده است و بر اساس راهبرد توصیفی تنظیم شده است. در آن معیارهای طلب روزی و همچنین عوامل گشایش روزی را به طور مختصر بیان می کند. مباحث بعد از آن در مورد عوامل فقر و راه های دوری از آن می باشد و در نهایت به عواملی که منجر به گرایش افراد به سمت مال حرام می‌شود. به طور خلاصه بیان می‌گردد. در کل مقاله‌ی فوق تنظیم شده است، برای ارائه راه کارهای ساده برای به دست آوردن ثروت و خوشبختی و دوری افراد از فقر و تنگدستی و اگر افراد این راه‌ها را در زندگی خود پیش بگیرند، به راحتی می توانند خوشبختی و سعادت را در پیش روی خود داشته باشند.
کلید واژه‌ها: رزق، حلال، حرام، سعادت، فقر، ثروت، گشایش.
مقدمه:
همواره بشر به دنبال یافتن عوامل و آثار رفتار خویش بوده است، انسان‌ها علاقه مندند تا بدانند چه عواملی باعث تفاوت مالی میان آنها می شود و برای توسعه در روزی چه باید کرد، عالم خلقت بر اساس قانون علت و معلول آفریده شده و تمام ذرات آن با یکدیگر مرتبط هستند. زیباترین بیان در رابطه با علت‌های فقر و ثروت در سخنان بیشینیان دین آمده است. در آیات و خصوصاً در روایات اهل‌بیت عوامل فراوانی را برای گشایش روزی و فقر و تنگدستی برشمرده‌اند، اگر چه رابطه ی برخی از این عوامل با ثروت و فقر بر ما پوشیده است اما بی تردید گفتار آنان بهترین و زیباترین بیان در این رابطه است. گل های زیبایی را در باغی سرسبز تصور کنید که باران رحمت یکسان بر آنها می‌بارد. باغبان یکی از آنها آفت را می‌شناسد و در تغذیه و آبیاری گل‌ها می‌کوشد، هر روز طراوت وشادابی غنچه های شکفته، زبان عابران را به تحسین وا می دارد ، اما باغبان دیگر بی خبر از باغبانی، نه آبیاری مناسب را می داند و نه آفت زدایی می کند، گل‌های این باغ پژمرده و غم انگیز می شود.
اکنون گل وجود انسان نیز چنین است بهره‌های دنیوی، ثروت و نعمت‌های الهی همان باران رحمتی است که بر همگان می بارد، یکی برای داشتن گل‌های سرخ و زیبا، میوه های خوشبو و رنگین راه را می شناسد و از آفات و آسیب‌ها با خبر است، میوه فضیلت و کمال می‌چیند و گل‌های معرفت را پرورش می‌دهد. اما دیگری آسیب‌ها را نمی‌شناسد، سم‌های زهرآگین را برای تغذیه ی گل وجودش به کار می‌گیرد، بی خبر از آن که ریشه اش می‌سوزد و میوه‌هایش پست و غیرقابل استفاده می‌شود. آفات و آسیب‌های گل وجود انسانی، همان گناهان به ویژه مال حرام و لقمه‌ی حرام است.
نسیم رحمت الهی، همواره می وزد. اما تنها کسانی که با خورد و خوراک حلال، لطافت خویش را حفظ کرده اند، آن را احساس می کنند و با آرامشی وصف نشدنی در کنار ساحل امن نجات می نشینند و عاقبت طوفان زدگان حرام را نظاره می‌کنند. باغبانان حقیقی همان پیشوایان الهی، نیز بشر را از آلودگی به مال حرام، برحذر داشته‌اند و آثار ناگوار آن را یادآور شده‌اند.
پژوهش حاضر در هفت فصل تنظیم شده تا آفات روحی و جسمی مال حرام را تبیین کند، پرده از چهره‌ی زشت آن بردارد و میوه‌های ناخوشایند آن را معرفی کند و راه کارهای به دست آوردن روزی حلال و کلیدهای ثروت و خوشبختی را برای همگان بیان کند و علت‌های فقر و نداری را به طور کامل ذکر کند.

تبیین موضوع و ضرورت و اهمیت آن :

معنای لغوی رزق و روزی : روزی واژه ای است فارسی که به معنای خورد و خوراک روزانه و آن چه که روز به روز به کسی داده می‌شود و قسمت او می‌گردد و نیز ضروریات زندگی به کار رفته است. رزق واژه‌ای عربی است و معادل روزی می باشد که به معنای خوراک روزانه، نصیب و بهره به کار رفته است. در اصطلاح چیزی است که می توان از آن بهره برداری کرد. پس رزق چیز ی است که قابلیت بهره برداری دارد، در نتیجه رزق هر کس غیراز دارایی و ثروت اوست. پس رزق هر کس به میزان برخورداری او از نعمت است نه میزان دارائی اش. امیدواریم که این پژوهش مورد توجه همگان به شناخت موضوع رزق قرار گیرد و با ارائه آن افراد پژوهشگر پی به عظمت این مسأله ببرند، زیرا خداوند روزی خود را شامل حال همه‌ی بندگانش می کند.
و چون مال حرام پیوسته در روح و روان آدمی تأثیرات منفی می گذارد اینجانب موضوع را مهم دیدم و تحقیق فوق را تنظیم کردم تا بر اساس موضوعات ارائه شده در آن افرادی که نمی خواهند آلوده به حرام‌خواری شوند از آن استفاده نمایند و عوامل و زمینه های گرفتاری در مال حرام را بشناسند. ضرورت تحقیق به این جهت بود که بسیاری از افراد از زمینه ها و عوامل به دست آوردن مال حلال ناآگاه هستند.

شهادت امام :

در نحوه به شهادت رسيدن امام نقل شده است كه مأمون به يكي از خدمتکاران خويش دستور داده بود تا ناخن‌هاي دستش را بلند نگه دارد و بعد به او دستور دادتا دست خود را به زهر مخصوصي آلوده كند و در بين ناخن‌هايش زهر قرار دهد و اناري را با دستان زهر‌آلودش دانه كند و او دستور مأمون را اجابت كرد. مأمون نيز انار زهرآلوده را خدمت حضرت گذارد و اصرار كرد كه امام ازآن انار تناول کنند.اما حضرت از خوردن امتناع فرمودند و مأمون اصرار كرد تا جايي‌كه حضرت را تهديد به مرگ نمود و حضرت به جبر, قدري از آن انار مسموم تناول فرمودند. بعد از گذشت چند ساعت زهر اثر كرد و حال حضرت دگرگون گرديد و صبح روز بعد در سحرگاه روز 29 صفر سال 203 هجري قمري امام رضا ( عليه السلام ) به شهادت رسيدند .

تدفين امام :

به قدرت و اراده الهي امام جواد ( عليه السلام ) فرزند و امام بعد از آن حضرت به دور از چشم دشمنان,  بدن مطهر ايشان را غسل داده وبر آن نماز گذاردند و پيکر پاك ايشان با مشايعت بسياري از شيعيان و دوستداران آن حضرت در مشهد دفن گرديد و قرنهاست كه مزار اين امام بزرگوار مايه بركت و مباهات ايرانيان است.

منابع:

در قرآن کريم سه نوع وفا بيان شده است:

1-وفاي به عهد از سوي بنده 2-وفاي به عهد از طرف خدا 3-وفاي به عهد در انسان ها در قبال يک ديگر

وفاي به عهد مانند اکثر واژه هاي اخلاقي، متقابل و طرفيني است. وفا ممکن است بين خدا و بنده باشد،يا ميان دو انسان،يا بين گروهي که با هم پيماني را امضا کرده اند.

الف) وفاي به عهد مشروط از سوي خدا: عهد و پيمان انسان با خدا مي تواند دو گونه باشد: 1-پيماني که انسان با پذيرش ايمان متقبل مي شود،مانند رعايت دستور هاي اخلاقي دين و عمل به احکام فقهي اسلام که از جمله پيمان هاي فرد با خداست.2- پيمان هايي که انسان به صورت«عهد»،«قسم» و...متقبل مي شود. در هر صورت، خداوند متعال در سوره بقره آيه 40 در برابر اداي اين تهدات از سوي انسان ها خود را متعهد کرده که آن ها را به سعادت و موفقيت در دنيا و آخرت نايل کند.و به پيمان من وفا کنيد تا به پيمان خود با شما وفا کنم.نکته اصلي اين است که ترديدي در وفاي خداند به وعده ي خود وجود ندارد،ولي اين وفا مشروط به وفاي انسانها است.

ب) چگونگي اداي وفاي به عهد الله از سوي انسان ها: يکي از مواردي که قرآن وفاي به عهد راتوصيه مي کند،اداري تعهداتي است که فرد ه عنوان مسلمان و بنده ي خدا پذيرفته است.گويا ترين آيهدر اين زمينه آيه91 سوره نحل مي باشد:و به عهد الهي چون پيمان بستيد،وفا کنيد و سوگند هايتان را پس از موکد داشتن آنها،مشکنيد،حال آنکه خداوند را بر خود (در آن سوگند ها ضامن گرفته ايد. )